czwartek, 11 sierpnia 2011

Litwa - Troki

Gotycki zamek na wyspie



Budowę tego jedynego zamku wodnego na Litwie rozpoczął książę Kiejstut, natomiast prolongował ją i zakończył jego syn – książę Witold. Zamek był zbudowany z kamieni polnych i cegieł na trzech wysepkach połączonych w jedną, składa się on z dwóch części: zamek centralny i przedzamcze.
Zamek w czasach średniowiecza pełnił funkcje militarne, był również na przeciągu długiego okresu czasu rezydencją wielkich książąt litewskich i królów polskich, mieszkali tu książę Witold, Kazimierz Jagiellończyk z rodziną, Aleksander Jagiellończyk, bywał Zygmunt August, który chciał przebudować zamek na pałac renesansowy.
Przedzamcze – w odległych czasach tu stacjonowało wojsko, były też stajnie, magazyn broni. Dzisiaj w salach wystawowych można oglądać piękną porcelanę, dekoracyjne szkło, bogatą kolekcję fajek i pieczęci, meble, trofea myśliwskie.
Fosa dziś jest sucha, w czasach średniowiecza - wypełniona wodą, której poziom w jeziorze Galwe był o dwa metry wyższy.
Donżon – najwyższa wieża zamku, jej wysokość wynosi 33 m, za czasów Witolda tu się znajdowała kaplica, w której modlił się książę z rodziną.























Litwa - Wilno

Rówienniki litewskich wielkich kniaziów, drzewa
Białowieży, świtezi, Ponar, Kuszelewa!
Których cień spadał niegdyś na koronne głowy
Groźnego Witenesa,wielkiego Mindowy
I Giedymina, kiedy na Ponarskiej górze,
Przy ognisku myśliwskim, na niedźwiedziej skórze
Leżał, słuchając pieśni mądrego Lizdejki,
A Wiliji widokiem i szumem Wilejki
Ukołysany, marzył o wilku żelaznym;
I zbudzony, za bogów rozkazem wyraźnym
Zbudował miasto Wilno, które w lasach siedzi
Jak wilk pośrodku żubrów, dzików i niedźwiedzi.

(fragment z „Pana Tadeusza" A. Mickiewicza)














Litania Ostrobramska

Matko Boska Ostrobramska w podwójnej koronie!
Matko Boska Ostrobramska z Orłem i Pogonią!
Matko Boska Ostrobramska w warownej kaplicy!
Matko Boska Ostrobramska z wileńskiej ulicy!
Matko Boska – śliczna Panno w pozłocistej szacie!
Matko Boska – moja Matko z dziecięcych zdrowasiek!
Matko nasza z codziennego szkolnego pacierza!
Matko Wilnian – ta z hejnału w katedralnej wieży!
Matko z wierszy Adamowych, z filareckiej pieśni!
Matko tych, co przy Twej Bramie ginęli we Wrześniu!
Matko nasza partyzancka z ryngrafów szlacheckich!
Matko ofiar zawleczonych do łagrów sowieckich!
Matko armii spod Tobruku i tej spod Lenino, Tych, co szli przez Ziemię świętą na Monte Cassino!
Matko Boska Ostrobramska z księżycowym sierpem!
Matko Boska miłosierna dla tych, którzy cierpią!
Matko w niebie królująca, ku której – stęsknione –
Kroczą marszem już ostatnim, ostatnie plutony,
Wyznacz trasę, trudną trasę, ale dobrze znaną:
Daj nam dojść do Twego nieba poprzez Ostrą Bramę!

B. Rudnicki 
























Na Wileńskiej Starówce

Dosyć pośpiechu, zostaw troski!
Pójdziemy razem na starówkę,
Gdy cisza błoga zgiełk pokona
I zadrżą cienie po zaułkach.
Słuchaj, jak z wież gotyckich płomień
Hymnem radosnym w niebo wzbija...
Spiżowe usta ścięły dzwony...
Umilkły mury, czas przemija.

Tu ręka mistrza znów wskrzesiła
Świetność dawnego renesansu,
Tryskając blaskiem barw zakwitnął
Wspaniały barok, tęczą zalśnił.

Jak w kości słonia wyrzeźbiona
W centrum dzwonnica wzrok przyciąga,
Błyskają krzyże koronkowe...
Tudzież klasycyzm tchnie spokojem.

Koleje losu przechodziły...
Przetrwały, dzisiaj odnowione
Nową świetnością przemówiły.

M. Wojszwiłło 






























Z wizytą u Mickiewicza....