Światłocień
Na Rugii
pośród skał kredowych
oderwani refleksją od świata-
orędownicy niebios i piekieł
Na Rugii
korony szumią Cztery Pory Roku*
blask koncepcji ucieka gdzieś w dal
nieujarzmioną
Na Rugii
pośród skał kredowych
egzystujemy w etiolacji
imaginacja bezpieczniejsza
od bliskiej a trudnej
rzeczywistości.
Szukamy w melodii morskiej arkany
równowagi aprobaty niesionej z góry
przez pośredniczący wiatr…
Na Rugii
pośród skał kredowych
Autor:RattyAdalan
Dziękuję za udostępnienie wiersza. Jestem bardzo mile zaskoczona. Piękne zdjęcia, jak i piękna wyspa. Pozdrawiam serdecznie Anna Jakubczak vel RattyAdalan :)
OdpowiedzUsuńZainspirował mnie ten wiersz. Jest piękny.:)
Usuń